Αναιμία ονομάζεται η συγκέντρωση ερυθρών κυττάρων
(αιμοσφαιρίων) κάτω από το φυσιολογικό, στο υγρό περιβάλλον του
αίματος.
Το τελευταίο ονομάζεται ορός ή πλάσμα,
αναλόγως του αν περιέχει παράγοντες πήξεως
(ινωδογόνο και προθρομβίνη)
του αίματος.
Πρόκειται για τις:
- Σιδηροπενική Αναιμία (έλλειψη Σιδήρου που χρειάζεται για σύνθεση αιμοσφαιρίνης)
- Δρεπανοκυτταρική Αναιμία (Αιμοσφαιρινοπάθεια γενετικά κληρονομούμενη)
- Θαλασσαιμίες (Μεσογειακή Β κλπ) (όπως η ανωτέρω αλλά με διαφορετική βιοχημεία)
- Μακροκυτταρικές Αναιμίες (έλλειψη Β12)
- Αναιμία Χρονίας Νόσου (ανεπαρκής σύνθεση ερυθρών στον οστικό μυελό)
- Κακοήθης Αναιμία (δυσαπορρόφηση Β12)
- Απλαστική Αναιμία (πρωτοπαθής βλάβη του μυελού των οστών)
- Αιμολυτική Αναιμία (αποτέλεσμα καταστροφής ερυθρών αιμοσφαιρίων)
- Μεθαιμορραγική αναιμία (αποτέλεσμα αιμορραγίας)
